Deli olduðu söylenen bir padiþah ferman salmýþ dört bir yana. -"Eþeðimi güldürene bin altýn vereceðim" diye. Ülkenin her köþesinden adaylar gelmiþ uðraþmýþlar, didinmiþler ama bir türlü eþeði güldürmeyi baþaramamýþlar. En sonunda Nam-ý Kemal gelmiþ eþeðin kulaðýna bir þeyler fýsýldamýþ. Eþek baþlamýþ kahkahalarla gülmeye. Nam-ý Kemal almýþ bin altýný dönmüþ evine. Eþek günler, haftalar hatta aylar geçtiði halde hala kahkahalarla gülmekteymiþ. En sonunda padiþah bir ferman daha yayýnlatmýþ: -"Eþeðimi aðlatana ikibin altýn" diye. Yine ülkenin dört bir tarafýndan adaylar gelmiþ ama eþeði bir türlü aðlatamamýþlar. En sonunda Nam-ý Kemal gelmiþ. - Bizi eþekle yalnýz býrakýn, demiþ. Ahýrda geçen 1-2 dakikadan sonra eþek baðýra baðýra aðlamaya baþlamýþ. Padiþah ikibin altýný verirken önce güldürmek, daha sonra aðlatmak için ne yaptýðýný sormuþ. Cevap þöyle olmuþ: - Ýlk geliþimde eþeðe "Benimki seninkinden büyük" dedim, eþek gülmeye baþladý. Ýkinci geliþimde ise çýkartýp gösterdim...
