Bir gün Sultan Ýbrahim Edhem sarayýnda oturmuþ, görevlileri de huzurunda saf kurmuþlardý. Derken elinde keþkül ve asâsýyla bir derviþ çýkageldi. Saraya girmek istiyordu. Görevliler sordular: -Ýhtiyar, nereye gidiyorsun? -Bu hana gitmek istiyorum. - Burasý han deðil, Belh sultanýnýn sarayý. - Hayýr, handýr. Sultan konuþmalarý duyunca derviþi yanýna çaðýrdý. - Ey derviþ! Burasý benim sarayým. Neden han diyorsun buraya? - Ey Ýbrahim! Ýzin verirsen sana birkaç soru soracaðým. Bu saray ilk önce kimindi? - Dedemin. - Deden ölünce kime kaldý? - Babama. - Baban ölünce kime kaldý? -Bana. - Sen ölünce kime kalacak? - Oðluma. - Ey Ýbrahim! Birinin girip birinin çýktýðý yer han deðil de nedir?
