Köyün birinde bir mezar soyguncusu varmýþ. Cenaze gömüldükten bir gün sonra mezara bir gidilirmiþki, mezar soyulmuþ. Bütün ziynet eþyalarý çalýnmýþ. Köylü bu mezar soyguncusunu bilirmiþ bilmesine de bir türlü yakalayamazmýþ. Gel zaman git zaman bu böyle sürüp giderken mezar soyguncusu ölüm döþeðine düþmüþ ve oðlunu çaðýrarak: -Bak oðlum. Ben bu güne kadar sizin rýzkýnýzý mezar soyarak çýkardým. Þimdi ölüp gidiyorum. Arkamdan tüm köylü bayram yapacak. Bir kiþi bile 'Allah rahmet eylesin' demeyecek. 'ohbee öldü de kurtulduk' diyecekler, diye itirafta bulunmuþ. Bu olay oðlanýn çok gücüne gitmiþ. Babasýna: -Baba sana söz veriyorum herkes arkandan rahmet okuyacak demiþ. Ve derken mezarcý ölmüþ. Bütün köylü bayramda. Birkaç gün sonra köyde gene bir cenaze. Ama köylünün içi rahat. Cenaze tüm ziynetiyle beraber gömülmüþ. Bir gün sonra mezarlýða gidildiðinde odane!!! Mezar gene soyulmuþ ve eskisinden farklý olarak cenazenin kýçýna koca bir kazýk çakýlmýþ. Köylüler bunu görünce: -Yahu Allah Rahmet eylesin A.. efendide mezar soyardý ama hiç olmazsa kazýk çakmazdý. Demiþler.
