Soðuk ve karlý bir günde bir iþadamýyla sarýþýn sekreteri yollarýný kaybetmiþler ve bir ormanda kaybolmuþlar.
Bir süre sonrada arabalarý bozulmuþ ve arabayý terketmek zorunda kalmýþlar.
Zor ve uzun bir yürüyüþten sonra ormanýn içinde bir kulübe bulmuþlar ve kendilerini hemen bu kulübenin içine atmýþlar.
Kulübede bir yatak, bir uyku tulumu ve bir sürüde battaniye olduðunu görürmüþler.
Adam bir centilmen olarak sekretere onun yatakta yatabileceðini söylemiþ ve kendide uyku tulumu alýp yere yatmýþ.
Adam yattýktan birkaç dakika sonra sarýþýndan bir ses gelmiþ;
- ''Efendim, ben çok üþüyorum''.
Adam tulumun fermuarýný açmýþ ve kalkýp sarýþýna bir battaniye vermiþ ve sonra yine yatmýþ.
Tam uyumak üzereyken sarýþýn yine;
- ''Efendim, ben hala çok üþüyorum'' demiþ.
Adam yine fermuarýný açmýþ, kalkmýþ ve sarýþýna bir battaniye daha vermiþ.
Sonra ayný sakinlikle uyku tulumunun içine girip, fermuarý çekmiþ.
Tam uykuya dalacaðý sýrada sarýþýn yine,
- ''Efendim, ama ben çooooook üþüyorum''. demiþ.
Adam sarýþýna dönüp;
- ''Burasý ýssýz bir yer Ne olduðunu kimse görmez. Ýstiyorsan bir geceliðine karý-koca gibi davranabiliriz'' demiþ.
Sarýþýn cilvelenerek;
- ''Tabii efendim siz nasýl isterseniz'' demiþ.
Bunun üzerine adam avazý çýktýðý kadar baðýrmýþ,
- ''Öyleyse kalk ve kahrolasý battaniyeyi kendin al''...
|
