Bir gün Nasreddin Hoca eve doðru yürüyormuþ, bir arkadaþý arkadan seslenmiþ "aman hoca gördün mü biraz önce geçen helva kazaný aðzýna kadar doluydu". Hoca istifini bozmadan "bana ne" demiþ. Arkadaþý, "ama hoca helva kazaný sizin eve gidiyordu, buna ne dersin?" demiþ; hoca yine istifini bozmadan "o zaman sana ne?" demiþ.
|
