Öncelikle kendimi tanýtayým adým damla 13 yaþýndayým bu anlatacaðým olay geçen sene oldu.Bu olaya neredeyse hiç denilebilcek kadar az kiþi inandý.neyse hikayeme geçiim...
Arkadaþýmla onlarýn evinde tek biz wardýk.arkadaþýmla konuþuyorduk.bana:Dün ablamalar cin çaðýrdý.dedi bende merakla nasýl oldu nasýl yaptýlar gibi sorular sýrmaya baþladým.Bana noktasýndan virgülüne kadar herþeyi anlattý.Anlattýklarý bittikten sonra ikimizde birbirimize endiþeli gözlerle bakýyorduk.Ben korkuyla:ablan çaðýrdýklarý cini göndermiþler midir sence dedim oda sýrf beni rahatlatmak için evet cewabýný werdi ama hissetmiþtim oda korkmuþtu.Bu konuþulanlarý kafamýzdan çýkarmak için televizyonu açtýk güzel bir film bulup izlemeye baþladýk.Gülmekten yerlere yatýyorduk birden televizyon kendiliðinden kapandý.Ben onun yaptýðýný düþünerek ona o da de benim yaptýðýmý düþünerek birbirimize baktýk.Ve sonra kumandanýn sehpanýn üzerinde olduðunu farkettik.Biraz korkmuþtuk ama rastlantý olduðunu düþündük.Daha sonra müzik setini açtýk ve balkona çýktýk.Ayný olay bu sefer müzik setine oldu aniden kapandý.Onada aldýrmadan yeniden açtýk sonra cdler birden bire kendiliðinden dönmeye baþladý.Kapadýk ama hala dönüyordu.En sonunda fiþini çektik.artýk ikimizde korkuyorduk.Arkadaþýmýn odasýna gitmeye karar verdik.Masanýn üstünde onun pencereye dönük bir resmi vardý.O resim ikimizinde birden dikkatini çekmiþti.Daha sonra tuvalete gittik.Tek gitmekten korktuðumuz için beraber gittik.Tekrar odaya girip oturmamýzla kalkýp birbirimize sarýlmamýz bir oldu deminki resim ters dönmüþtü iyice korkmaya baþladýk.Daha sonra evden çýkýp bizim eve indik fakat bu ilginç olaylar ordada peþimizi býrakmadý.Sonunda kabullendik.Dünkü cin çaðýrma operasyonunda cini geri gönderme iþi baþarýsýzdý.Bizim evdende çýktýk.Dýþarýsý kalabalýktý dolaþmaya karar verdik.Fakat nereye ayaðýmýzý atsak birþey oluyodu.Bir arkadaþýmýzýn annesi bu iþlerle uðraþýyordu.Ondan korkmamýza raðmen onunla görüþmeye kararlýydýk.Odasýna girdiðimizde ben bir an önce çýkmak istedim her yer acayip otlarla kurukafalara benzer þeyler wardý.Olayý anlattýk bize:size cin musallat olmuþ.Ýyiki buraya geldiniz eðer yarýna kalsaydý yarýný göremiyebilirdiniz dedi.Ben korkulu ve titrek bir ses tonuyla:nasýl yani deyebildim ancak oda:sizin piskolojinizi bozmak istemem ama cinler insanlarý öldürürler dedi ben bunu pek inandýrýcý bulmadým ve e peki þimdi napýcaz dedim.Bize gözlerimizi kapamamýzý söyledi.Ben artýk ümidi kesmiþdim ve kapadým gözlerimi açtýðýmda üzerimden bir yük kalkmýþ gibi oldu.Teþekkür ettik ve eve gittik o olaylar artýk olmuyordu.Ama aklýmda hala cinler gerçekten öldürürmü sorusu kalmýþtý.Bu sorumun cewabý fazla sürmedi 2 gün sonra bizim bu büyücü kadýn evinde ilginç bir þekilde ölü bulundu.Fakat onu annesi kendi elleriyle hastanenin morguna götürdü.Biz olaya medyanýn karýþmadýðýna þaþmýþtýk.Ve o günden sonra o kadýnýn kýzý bizimde arkadaþýmýz olan kýz ortalýktan kaybolmuþtu...
