***MOSKOFSEHPASI*** Her hafta gittiðimiz gibi gene memleketimize Kayseriye gidiyorduk.Babam arabayý dikkatli kullanan iyi bir þoför idi.Ankaradan çýkmýþtýk yola ve seyahatimiz yaklaþýk 5 saat sürüyordu.Biz nevþehirde iken arabada acayip sesler duymaya baþladýk zaten saat 2.00 sularýydý.Gecenin bi vakti bu sesler bizi ürkütmüþtü.Ardýndan araba camýna bayaðý bi acayip goruntuler gelmeye baþladý.ve bu görüntüler ardýndan acayip sesler homurtular yükseldi.Babam arabayý bi yere durdurdu.Ve bunlarýn yatsý namazýný kýlmadýðýmýzdan olduðunu söyledi.Ahiren bir çeþmeden abdest alýp kenarda namazýmýzý eda attik.Çeþmenin arka taraflarýna kýldýk.Zira gören bi Rus askeri ya da bolþevik bizi görürse akýbetimiz fena olabilirdi.Yola devam ettik.Kayseriye gelmiþtik.evimize girdiðimiz gibi uyuduk. Sabah babam iþe gitti ben ise evde kalmýþ idim.Televizyonu açmýþtým gene kaza haberleri vardý.Aman Allah ým ne göreyim o namaz kýldýðýmýz yeri gösterdi.Orada saat sabah 7 de de kaza olduðunu ve 22 ölü olduðunu söylüyordu.Ve yakýnlardaki çeþmeninde tahribata uðrayýp parçalandýðýný söylüyordu.Ben aþýrý korkmuþtum.Hemen abdest alýp vaktin namazýný kýldým ve ölenlere de bir dua okudum.Gece olmuþ babam eve gelip direk yatmýþtý.Ben de mukaddes bi hüzün ile uykuya dalmýþtým.Rüyamda Sarýklý bi adam gördüm bana dikkatli olmam gerektiðini babamla 2 kiþi ezdiðimizi söylüyordu.Ama nasýl olurdu.biz kimseyi ezmemiþtik.Kaza da yapmamýþtýk sadece yatsý namazýný kýlmýþtýk o kaza olduðu yerde.Ve uyandým saat gece 2 idi.Bi daha uyudum ve gene bir rüya gördüm.Gene sarýklý bir adam bana babamýn cezasýný çekeceðini söyledi.Ve davul sesleri geliyor bir kafatasý ahenk ile davul eþliðinde dans ediyordu.Ardýndan uyandým gene korkarak.Çok terlemiþtim ve ürkmüþtüm nasýl olabilirdi.Televizyonda 22 insanýn öldüðünü kazada öldüklerini söylüyordu zaten bu da bana korkutucu ve tuhaf geliyordu. Gece acayip sesler geliyordu saat 4 tü.Babamýn yattýðý odadan geliyordu.Babamýn odasýna ýþýðý açarak girmiþtim.Babamýn kafasýndan kanlar boþalýyordu.o gördüðüm an bana kýyamet olmuþtu.Babamýn nabzýný yokladým kalbi de atmýyorduu.Hemen yakýn komþumuza dedim.Hastaneye kaldýrdýk orada da ayný tanýda bulundular ölmüþtü.Bana hayatýn anlamýný öðreten,yüzünü günde bir defa gördüðüm babam evet babam artýk yaþamýyordu.En son garip babamýn LAilaheillallah sesini duymuþtum yanýna gittiðimde ise artýk ruhunu ALLAh a teslim etmiþti.Dünya baþýma yýkýldý.NAsýl ölebilirdi.Kim yapmýþ olabilirdi.Ayrýca annem de 7 yýl evvel ölmüþtü.Tek çocuk bendim.Yaþým 17 idi.Napacaktým þimdi.Otopsi yapýldý babama ve sonuçlarý elime geçti.Babamý biri öldürmüþ.Evet babamýn odasýna girdiðimde balkonun açýk olduðunu görmüþ ama pek kaale almamýþtým.Üstelik evimiz de 1. katta idi.NAsý da düþünememiþtim.Ýlk önce hýrsýz olabilir diye aklýma geldi.Ama sonra aklýma babamýn 3 yýl evvel çeçen-Rus harbine katýldýðýný hatýrladým.Bu yüzden olabilirdi.Songünlerde Kayseriye ruslarýn daðýtýma geldiðini haber almýþtým ama babama söylememiþtim.Ruslar para ile kayseriden toprak alýp yerleþiyorlardý.Babamýn da Fedaa-i Ýslam cemiyetinde olduðunu duymuþ olabilirler gelip öldürmüþ olabilirlerdi.Evet baþka seçnek kalmamýþtý.Orak çekiç gene baþýmýza bela sarmýþtý ne yazýk ki.Bolþevik köpekleri gene musibet getirmiþti baþýma ama bu sefer fazla olmuþlardý.Hayattaki tek dayanaðým biricik babamý almýþlarý bu sefer.Çok sinirliydim.Ardýndan cenaze namazýný kýldýk.Kayseride topraða verdik.Acým Kulaktan Kulaða Fýsýldanýyordu "BABasý Ölmüþ".Yakýn arkadaþlarým tanýdýklarým ve babamýn arkadaþlarý yanýma gelip taziyelerini bir bir sunuyor ALLAH sabýr versin diyip gidiyordu.EN sonunda cami hocasý ile baþbaþa kalmýþtýk.Camimizin hocasýna baþýmdan geçenleri anlattýðýmda onun da gözleri dolmuþtu.Suratýna baktýðýmda bir damla yaþ süzüldü beyaz sakalýndan.Kendininde 10 yaþýnda hem öksüz hem yetim kaldýðýný anlattý.Nasýl olabilirdi garip biricik babam belirli belirsiz bi olaya kurban gitmiþti.Sanki gökkubbe baþýma yýkýlmýþtý.Evet öksüzlerin ve yetimlerin niçin boynu bükülür þimdi anladým.BAna dinimi düzenimi adabýmý edebimi öðreten beni yetiþtiren garip babam artýk yoktu.Ölürken en son LAilaheillallah sesini karanlýklar içinde duymuþ ve babamýn odasýna koþmuþtum.Ve o bir tebessümle gitmiþti. Evet hayatta tek tutanaðým böyle silindi bu dünyadan.Kimsem kalmamýþtý artýk.Babama her gün mezarýna gidip ruhuna Fatiha okuyordum.Garip babam da böyle silindi bu hayattan.Yýllardýr bana þu sorular yöneliyordu ve yönelmeye de devam edecekti artýk "SENin annen baban yok mu" diyenlere Öldüler diyordum boðazýmda bir hýçkýrýk düðümleniyordu.Gerisini söylüyemeyerek aðlamaya baþlýyordum çaresizce.NAsýl öldü kim öldürdü gibi sorularda bu sorularý izliyor ama cevap veremiyordum.Aðlamaktan kendimi alamýyor unutamýyordum annem ve babamý kaybediþimi.Unutamazdým da zaten.Babamýn karne günlerinde 'Koçum benim karnen nasýl' diyiþini özlüyordum.Þimdi kimselerde sormuyordu bu soruyu bana.Onun sýcak nefesini hala ensemde hissediyordum.Ama artýk canýma tak demiþti.Müslümanlarýn bu orak-Çekiç belasýndan çektiði nedir dedim kendi kendime.Bolþevikler artýk fazla olmuþlardý.yýllar geçmiþ hala bolþevikler Osmanlý ya bela olduklarý gibi Türkiyeye de bela oluyorlardý.Bu düþüncelerle uykuya daldýðýmda babamý rüyamda gördüm.Beyaz kefeni ve baþýnda sarýðý vardý.Bana tebessüm ediyordu.Elindeki kaleþnikof u bana verdi.ve bana þöyle bi söz mýrýldandý ki Bu benim hayat akýþýmý deðiþtirecekti ;"Ey oðul al bu silahý Dost istersen,arkadaþ ÝStersen ALLAH yeter,Oðlum ÖLMEK BÝZE CÝHAD ETMEK SANA".Ýþte bu sözleri söyleyip kayboldu.Rüyadan çok etkilendim.Ama cidden de biþeyler yapmam gerekiyordu.Ertesi gün uyandým.Uzun süredir bakmadýðým takvimin tozlu yapraklarý gözüma iliþmiþti nedense.Tarih 10 Mayýs 1977 yi gösteriyordu.Saate baktýðýmda 1 olduðunu gördüm.Öðlen olmuþtu.Uzun süre uyuduðumu anladým.Abdest alýp öðlen namazýmý eda ettim.Namazýmý bitirince Birden YA ALLAh Bismillah ALLAHU ekber sesleri ile irkildim.Ne olduðunu merak etmiþtim.Terasa çýkmak için hazýrlandým.Tozlu basamaklardan geçerken -Tekbirrr! ALLAhu Ekber sesleri geliyordu.Ýstemeden de olsa Bu baðýrtýlar yüreðimi coþturmuþtu.En sonunda terasa varmýþtým.Aþaðý baktýðýmda 1000 e yaklaþýk müslüman genç Ellerinde Ýslam sancaklarý ve Türk bayraklarý ile LAilaheilallah nidasý ile baðýrarak yürüyorlardý.Dikkatlice baktýðýmda Ellerinin üstünde Kuran taþýdýklarýný da görebildim.Ellerinde Türk Kominist Partisinin bayraklarý vardý ve Benzin dökerek yakýyorlardý.Heyecanla izliyordum.Artýk bu ALLAhu Ekber nidalarýna dayanamayýp kendimi aþaðýya inip içlerine attým.Onlarla ben de baðýrýyordum.Mübarek nidalarla baðýrarak bir caminin önüne geldik.Ve Gençler hep birlikte LAÝLAHEÝLLALLAH diyerek baðýrýyorlar.Müslüman bir genç olarak ben de baðýrýyordum.En sonunda Kayseri Merkez Ülkü ocaklarý Reisi çýkýp Baðýrýrcasýna çýkýp konuþmaya baþladý.Hepimiz onu dinliyorduk. Sonra Fedaa-i Ýslam cemiyeti baþkaný çýkýp "Ey Müslüman Türk Gardaþlarým,Bu kýzýl beladan kurtulmanýn zamaný geldi de geçiyor,Ýmana kavuþamamýþ insan kendini boþlukta hisseder,Artýk birlik olmanýn silahlanmanýn,Ve ülkemize gelen bu Bolþevik köpeklerini kovmanýn zamaný gelmedi mi? Evet artýk zamaný geldi gardaþlarým,Bu ülkenin insanlarý olarak atalarýmýzý düþünelim ONLAR ki Ýslam yolunda can verdiler.EZAN,VATAN,KUR'AN için canlarýný verdiler.Biz de bu düþmez mi" diye öyle bir konuþma yapmýþtý ki kanýmýz donmuþ gözlerimizden sicim sicim yaþlar boþalmaya baþlamýþtý.Haydi gardaþlarým fazla dikkat çekmeden daðýlalým diye bi çaðrý da yapýlmýþtý.Aklýma Kutlu Doðum HAftasý olduðu geldi.Þimdi anlamýþtým ki Saðcý gençler bunun için toplanýp konuþmuþlardý.Daðýlýrken benden bi kaç yaþ büyük bi genç yanýma gelip sen de kimsin diye bi soru yöneltmiþti bana."BEn Müslümaným saðcýyým abi" diyebildim korkarak.Korktuðumu belli ettirmiþ olacaðým ki bana" Korkma kardeþ,hangi cemiyettesin dedi bana.Ben ise uzun hikaye deyince beni örgütlendikleri yere götürmeyi teklif etti.Ben hemen evet dedim.Dar sokaklardan geçerken,Loþ ýþýklar gözüme çarpmýþtý.Ve inþaat gibi bir yere girdik.yerde bir kaç eski püskü halý,Kapýsýna Asma kilit vurulmuþ bir oda oraya girer girmez gözüma çarpmýþtý nedense.Beni bi yere oturtturdu ve hayat hikayemi anlatmamý istedi.Ben zar zor anlatýyordum. En sonunda babamýn öldüðü kýsmýna gelince bizi belli etmeden dinleyen gençler bile aðlamaya baþlamýþtý.Babamýn adýný sordular,Ben boðazýmda bi hýçkýrýk düðümlenerek Muhammed Kandemir diyebildim.Bunu duyan yaþlý sakallý bir amca yanýma gelip aðlamaya ve bana sýmsýký sarýlmaya baþlamýþtý.KArdeþimm demek abimiz vefat etti dediklerinde biraz þaþýrdým.Nereden tanýdýklarýný sordum.Bana Çeçenya dan tanýdýklarýný söylediler.Meðerse o yaþlý amca da babamýn silah arkadaþýymýþ.Bana hiddetlenerek " Babaný kim öldürdü" diye bir soru yöneltmiþti.Bilmiyorum ama dedim tespitlerime göre Bolþevikler amca.O mülayüm amca daha da hiddetlenerek masaya bir yumruk indirdi."ALLAh belalarýný verir inþallah,Can gardaþýmý Muhammedi mi aldýlar demek" dediðini duydum.Gene duygulanmýþ aðlama noktasýna gelmiþtim.Amca bana adýnýn Muammer olduðunu söyledi.Artýk amca da beni içlerine almýþtý.Artýk ben de babam gibi Fedaa-i Ýslam Cemiyetinde idim.Geceye dek Muammer amca ile bayaðý bir sohbet ettik ki esnediðimi ve gözlerimin kaþýndýðýný görmüþolacak "Hadi artýk uyuyalým Küçük arslan,Artýk evin burasý" dedi.Beni biraz üst katlara çýkararak bir oda gösterdi.Orada uyuyacaðýmý söyledi.BEn de abdest tazeleyip yatsý namazýný kýldýktan sonra yataða girdim.Neden se yatak soðuk geliyordu.Odada 2 yatak vardý.Diðerinde daha önceden tanýþtýðýmýz Kemal isimli bir arkadaþ uyuyordu.Onun da durumu benim gibi gidecek bi yeri olmadýðý için cemiyetin yatakhanesinde kalýyordu.Uyumaya çalýþýrken aklýma bugünün bana ne kadar uzun geldiðini düþünüyordum.Artýk bana arka çýkanlar,Ayný düþüncede olanlar,ALLAH yolunda savaþanlar vardý.Kimbilir belki de babam gibi,Rüyamda gördüðüm gibi savaþma,Babamýn da yaptýðý gibi belki de cihat etme,kafirlerle savaþma fýrsatý bana da doðacaktý.Bu düþüncelerle yavaþ yavaþ gözlerimin kapandýðýný anladým.Uyumuþum.Sabah namazýný kýldýktan sonra Daðýtým var gelinn diye biri baðýrýyordu.Bu ses tüm cemiyet binasýný dolduruyordu.Ben de dahil herkes zemin katta toplandýk.Ve Muammer amca O buraya ilk giriþimde gözüöma takýlan asma kilitli kapýyýaçmýþtý.Ýçinden Bir sürü kasa çýkardý bir kaç arkadaþý ile.Sonra bize dönüp "Ýste arkadaþlar o gün geldi,5 yýldur uðraþtýk,ALLAh sabýr verdi ve silahlarý denkleþtirdik.Çoðunuzun silah kullanabildiðini biliyorum.Ama bir kaç kiþi özellikle de aramýza yeni katýlanlar bilmeyebilir" diyerek konuþmasýný bitirdi.Herkese silah daðýtýmý yapýldý.Ben Muammer amcaya babam ile ava gittiðimiz için silahý kullanabileceðimi söyledim.Bana da bi baretta marka 14 kurþun alan silah verdi.Herkes silahýný almýþtý.Ýçimizde Kýrýk bir Sevinç vardý.Bir yandan Rus yýlanlarý ile mücadele edeceðimiz için Mutluyduk.Bir yandan da geride kaybettiklerimiz vardý.Babam ve annem.Gene gözlerim dolmuþtu.Oturduðum yerden kemali izliyordum.Yeni terleyen býyýklarý ve saf bir simasý vardý.Yanýma gelip oturdu ve akþam namazýndan yatýsya kadar konuþtuk.Benim aklým pek yetmiyordu ama o hatýrlýyormuþ.Rus köpeklerinin 1966 yýlýnda ülkemize girdiklerini anlattý.Ve o yandan beri ülkemizin üzerinde nüfuzu saðlamaya çalýþtýklarýný,binlerce cami yaktýklarýnýanlattý.Halbuki ben Ruslarýn ülkemize geldiðini biliyordum ama ben de turist yahut misafir zannediyordum.Belki de babamýn bu konularý bana daha yaþýmýn küçük olduðu sebebiyle açmadýðýný düþündüm.Kemal abi ile baya konuþtuktan sonra soðuk yataklarýmýza girip uyuduk.Ertesi gün uyandýðýmýzda apar topar hazýrlandýk.Tarihler 12 mayýs 1977 i gosteriyordu.Muammer amca çýkýp Kayseri Merkez Karakolunun Ruslarýn elinde olduðunu anlatýp,Ýlk baskýnýmýzý oraya yapacaðýmýzý söyledi.Ve planý anlatmaya baþladý. -Erkan,Mehmed,Recep siz arka sokaktan baskýn yapacaksýnýz!Orada dikkati çeken birileri olursa tamizlersiniz! -Kemal,Cemil,Murat! Murat deyince kaným donmuþtu adeta,benim ismimi söylemiþti.Ben de artýk ÝSLAMÝ harekatýn içindeydim. -Siz de Ara sokaklardan geçip karakola yakýn bi yerden saðýndan baskýn yapacaksýnýz,Dikkatli olun sesler duyunca Hemen pencerelerden içeri Ruslara ateþ edin ki Paniðe kapýlsýnlar! -Bekir,Þafak,Tayyip! siz de benle geleceksiniz,Önden dikkatlice saldýracaðýz!ALLAh yardýmcýmýz olsun! -Haa diðer 10 arkadaþ da Bizle gelip etrafý gözleyecek Dikkat çeken biri olursa Vuracak! Evet sadece 20 kiþiydik.Ama içimizde iman,Elimizde de artýk kafirlere kan kusturacak tüfeklerimiz silahlarýmýz vardý.Saat 10 a geliyordu.Muammer amca harekete geçmemiz gerektiðini söyledi.Herkes gizlice guruplarý ile beraber daðýldý.Ve dikkat çekmeden ara sokaklardan yol almaya baþladýk.Elimde baretta vardý.Ama az da olsa bu ilk olduundan içime bir korku saplanmýþtý.Ama ALLAh yolunda savaþtýðýmýzý hatýrlayýnca korkum hemen gitti.Gitgide yaklaþýyorduk karakola.Ve sonunda varmýþtýk.Kemallerle sarýlýp birbirimizden helallik aldýk.Sonra o beklediðimiz namlu sesleri geldi.Silahlarýmýzý elimize alýp ALLAHU EKBER sesleri ile pencerelerden içeriyi darma duman ediyorduk.Babamý öldürenler bunlar diye içimden geçirerek ayrý bir hýrsla ateþ ediyordum.Ýçerde masa baþýnda oturan þiþko bir rusu öldürmüþtü.Ve çatýþma hala sürüyor.Önden ve arkadan saldýran guruplar silahlarýna iyice sarýlmýþ ateþ ediyorlardý.Çatýþmanýn sonlarýna gelmiþtim ki Yanýmaki kemal abi Büyük bir inleme ile yere düþtü.Birden içime bir aðýrlýk çöktü.Hemen eðildim.Boyun damarýna baktým artýk atmýyordu.Gözümden 2 damla yaþ süzüldü kemal aðbinin gömleðinin üstüne.Elindeki Tüfeðini aldým ve çaresizce savaþmaya devam ettik.Çatýþma bitmiþ artýk karakoldaki Rus Köpekleri susturulmuþtu.Muammer amca içerden çýkýp yanýmýza geldi.Gördüðü manzarayla irkildiðini gördüm.Yere oturup sarýldý Kemal abiye.Artýk o bizi duyamazdý.ALLAh onu þehitlik mertebesi ile yanýmýzdan kendi katýna almýþtý.Tüm mücahitler aðlamaya baþladýk.Kemal abiyi ikindi namazýna mütakiben gömdük. Kayseri zaten saðcý bir þehirdi.Ama Ruslar tünemiþ ve buradaki Karakol ve Postahaneyi ele geçirmiþlerdi.Devlet çaresiz bir þey yapamýyordu.Türkiye Cumhuriyetinin üstünde Amerika baskýsý vardý.Bu nedenle ruslara bir þey yapamýyorlardý.Tam tersine devlet Ruslara yardým ediyordu.Onlara savaþ açanlara asi kulbunu takýyorlar tutuklayýp hücrelere atýyorlardý.Bunlarý Muammer Reis den iþitmiþtim.Onlar toprak alýp çoðalýyorlardý.Daha bi kaç gunluk arkadaþým,Kemal abimi de böylece kaybetmiþtik. Gene gün karanlýk yüzünü göstermeye baþlamýþ,Tamamen karanlýk olmuþtu gökyüzü.Yatsý ezanýný güzel bi huþu ile dinledikten sonra Namazýmýzý kýldýk.Artýk 11 kiþiydik.Evet diðer 8 kiþi de tutuklnamýþtý.Yarýn da postahane ye baskýn düzenleyeceðimizi tahmin etmiþtim.Gene sabah namazýndan ahiren aþada toplandýk.Gene Muammer Reis planý anlatýyordu. -Arkadaþlar,bugünkü saldýrýmýz postahaneye,Yalnýz çok dikkatli olmamýz lazým,Bu sefer silahlarýmýz fazla konuþmayacak kardeþlerim,Dinamit lokumlarýmýz konuþacak,ve gene imanýmýz konuþacak,Ama TEdbirli olacaðýz.Dinamiti ateþleyip uzaklaþma zor iþ,ayrýca postahanenin önündesanýyorum ki 5-6 kiþi tetikte olacaklar.Biziö dün karakola yaptýðýmýz saldýrýyý öðrenmiþlerdir.Yanýnýza uzun namlulu tüfekler alacaðýz.Ben de dinamiti ateþleyip uzaklaþacaðým o anda ALLAHU EKBER diye baðýracaðým o ses parolamýz olacak,o sesi duyunca hemen hýzlýca karargahýmýza doðru uzaklaþacaðýz arkadaþlar.ALLAh yardýmcýmýz olsun! Bende baretta vardý ama dün þehit kemal abimden kalan bi uzun namlulu tüfek vardý.Bugün de onla savaþacaktým.Ya ALLAh deyip silahý elime aldým ve dar sokaklarda gizlice yürümeye baþladýk.Çok dikkatli yürüyorduk.Polis görürse hem planýmýz yanacak hem bizi içeri atacaklardý. Birden Silah sesleri gelmeye baþladý.Kendi kendime erken deðil mi daha dedim.Öndeki bizim guruba baktýðýmda etrafa kaçýþýyorlardý.Bana da -Murat oðlum kaç karargaha doðru kaç,hadi polis belirledi izimizi kaç Muraaaat! Ýþte bu ses beni çok ürküttü.Daha önce o zindanlara,hücrelere girenlere ne iþkenceler yapýldýklarýný duymuþtum.Aniden yönümü deðiþtirerek karargaha doðru kaþuyordum.Hayatýmda o kadar hýzlý koþtuðumu hatýrlamýyorum.Ama ne yazýk ki koþmalarým iþe yaramamýþtý.Kuvvetli iki el beni arkadan kendine doðru çekti.O hýzla sokaðýn kenardaki duvarýna savruldum,yere düþmüþtüm.Bi tane polis memuru bana "Asi köpek elindeki silahla napacaksýn lan" baþýma silahýnýn arka tarafýyla þiddetli bir darbe indirdi.Bayýlmýþým.Gözlerimi karanlýkta açtým,etraf gözüme fazla gözükmüyordu.Pis bir koku burnuma geldi.Evet aklýma þimdi gelmiþdi.En son kafama darbe yemiþtim.Bundan sonrasý ne olabilirdi ki tabii 'Hücre' idi burasý 4 metrekarelik bir yerdi.Müthiþ dehþet bir koku sarmýþtý etrafý.Ardýndan gözüme pencere diye yapýlan bi delik gözüme iliþti.sadece 150 cm2 kadardý.Ýçeri loþ bi ýþýk kümesi sýzýyor,bu daha da gözlerime rahatsýzlýk veriyordu.Burasý KAyseri ceza evi olmalýydý.Birden açlýðým aklýma gelmiþti.Kalkmamla oturmam bir oldu.Omuzumda müthiþ bir acý hissetmiþtim.Elimi deðdiðimde bile acýyordu.Aklýma polisin enseme omzuma þiddetli darbeler vurduðunu zikrettim.Herþeye raðmen kalkmalýydým.Açtým.Ayaða kalktým ve demir kapýya bir kaç tekme savurarak "Açýmm,nolur yemek verin,çok açým" diye baðýrmaya baþladým.Sonra çaresizce oturup birinin gelmesini bekledim.Beklerken uzun uzun düþünüyordum.Þimdi napacaktým.Kaçsam kaçamazdým.Burada ömür boyu kalmak,cehennem azabý olurdu.bunlarý düþünürken koca demir kapý büyük sesler çýkartarak açýldý.Rus olduðu her halinden belli olan þiþko bi adam içeri girdi.Elinde bir tas çorba vardý.Bana verdi.Ardýndan bana dönerek -Hey Aciz türk sakýn buralara pisleyim deme,pislersen dilinle yalatýrým onlar geri sana.Seni her akþam saat 7 de Tuvalete götüreceðiz.yemek saati de belli,Aþkam saat 5.Anlaþýldý mý kopek yavrusu.Þimdi Zýkkýmlan yarýna leþin çýkar ne de olsa! Bu kafirlerin bana hakaret ediþine göz yumuyordum.Ama mecburdum.Kimbilir ne acýlar çekecektim.Açlýðýmdan olacak hemen çorbamý hýzlýca içtim tuhaf düþünceler arasýnda.Kerevete uzanýp uyumaya çalýþýyordum ama her bi yaným aðrýyordu.Gözlerim dayanamayýp 1 saat sonra kapanmaya baþladý.Ertesi gün uyandým.Aðrýlarým 2 kat artmýþtý.Ayrýca kendimi bayýlacak gibi hissediyordum.Ciðerlerim eriyormuþ gibi bi his vardý içimde.kalkamýyordum.Sanki üstümde bi aðýrlýk vardý.Nefes almam güçleþiyordu gitgide,Ben ise akýbetimi düþünüyordum.Uyanýþýmdan yaklaþýk bi saat geçti geçmedi daha fazla dayanamayarak bayýlmýþým.Gözümü bir odada açtým.Üstüme buz gibi soðuk su boca ediyorlardý.Benim ve Türklerin hakkýnda konuþtuklarýný iþitiyordum. -Hey Chameyov!Sence bu çocuðu konuþturabilirmiyiz! -Konuþtururuz tabii dostum,Bu da Asi bi Türk iþte,Ýþkence görmek istemez ha! -Bunlar it yavrusu gibidir,Önüne yem atarsýn havlamaya baþlar,Damarlarý iyilikten götürmez adamým,En iyisi iþkenceyle konuþtýrmak -Evet evet haklýsýn Bu diyalogdan sonra benim uyandýðýmýn farkýna varmýþ olacaklar ki,konuþmalarýný durdurup beni süzmeye baþladýlar.Ýkisi de kollarýmdan tutup kaldýrdýlar.Anladýðým kadarý ile burasý bir Ýþkence Odasýydý.Beni konuþturmaya çalýþacaklar ben ise konuþmayacaktým kimbilir ne acýlar vereceklerdi bana bu düþünceler eþliðinde odanýn diðer bölümüne gittik.Elimin baðlý olduðunu hissettim. -Bana bak köpek yavrusu! -!!! -Sen kimsin de devlete misafirlerinize asilik yapýyorsun,Kominizm en iyi idare þeklidir.. -Evet,onun için annem ve babam öldü öyle deðil mi? -Onlar da senin gibi devlete baþkaldýrmýþ olmasýnlar? -Devlete baþ kaldýrmýyoruz,Allah'ýn emrini yerine getiriyoruz! -Öylee mi yani Kominizmi hiçe sayýyorsun? -Evett! -Kess!Asi köpek.Þimdi asýl meseleye gelelim.Sen hangi dernektensin? -Ne derneði? -Bana yalan söyleme senin o reisinin yerini de bulacaðýz hepinizi kurþuna dizeceðiz Kopeklerr! Desene Ülkücü müsün,Þeriatçý Mýsýn? Asi Köpekk -Ben ALLAh'ýn aciz bir kuluyum,Allahýn emirlerini yerine getirmekle yükümlüyüm. -Demek konuþmayacaksýn.. -!!!! Birden ürperdim.Beni oturduðum yerden alýp tahta üstüne baðladýlar.Gömleðimi çýkarýp bi köþeye fýrlattýlar.O gömleði babam bana geçen seneki Ramazan Bayramý'nda almýþtý.Birden gene gözlerim dolmuþtu.Bu düþüncelerden göðsümde müthiþ bi acý hissederek sýyrýldým birden.Sigara içen Rus Subayý elindeki sigarasýný göðsümde söndürüyordu. -Konuþmayacak mýsýn,Ýt yavrusu,Amerika Uþaklarý,Konuþ köpekk! Ýstemeyerek gözümden yaþlar boþalýyordu.Yanmýþ et kokusu ciðerlerimi doldurmuþtu.Acýdan kývranýyordum.Baðýrmamak için kendimi zor tutuyordum.En sonunda sigarasý bitmiþ ve bu azap sona ermiþti diye düþünürken,Ýki Rus sýrayla Yumruk tekme indirmeye baþladý.Ýnlemelerim duyulmuyordu.Çok fena acýlar çekiyordum.Acaba Muammer Reis tutuklanmýþ mýydý?Acaba onlar Kapalý Ceza Evinin Ruslarýn Hakimiyetinde olduðunu öðrenmiþler miydi?Kimbilir belki ileriki günlerde gelip beni kurtarýrlardý.Bu düþünceler arasýnda dayak yiye yiye bayýlmýþým.Gözlerimi gene karanlýk hücremde açmýþtým.Beni konuþturamayacaklarýný anlamýþlardý.Her tarafým aðrýyor,kýpýrdayamýyor,getirdikleri yemekleri yiyemiyordum.Bir gözüm zaten tamamen þiþmiþ olacak o gözümle hiç bir þeyi göremiyordum.Hareket edemiyordum.Bir hafta kadar bu durumda yaþamaya çalýþtým.Ýyileþtiðimde ALLAH a felç ya da sakat olmadýðým için Þükrettim.Günler aylarý kovalýyor,zaman su gibi akýp gidiyordu bu karanlýk dehlizde.10 günde bir ayný iþkenceler tekrarlanýyor ama konuþmuyordum.Ben asla kambazcý deðildim,olamazdým da.. Sabah erken kalkmýþtým sabah saat 6 idi.Geçen her gün için duvara çizik atýyordum o dehlizde.O sabah kontrol için gene bakmýþtým o kara duvara.Tam 164 tane çizik vardý duvarda.Yani 5.5 -6 ay olmuþtu.Yani Aralýk ayýnýn içinde olduðumu kestirebilmiþtim.Ýçerde hep Rus subaylarýnýn yaþasýn 17 Aralýk yaklaþtý dediklerini hatýrlýyorum.Bu tarih onlarýn Bolþevik Ýhtilal Bayramýymýþ.Bugün gene içeri Rus askeri girdi yemek getirmiþti.Ona tarihi sorduðumda 15 Aralýk 1977 demiþti.Demek o bayrama 2 gün kalmýþtý.Gene Muammer Reisi düþünüyordum.Acaba yaþýyor muydu?Acaba gelip buradaki beni ve diðer Müslüman kardeþlerimi kurtaracaklar mýydý? Bu düþüncelerle 2 gün geçmiþ ve gözümü 17 Aralýk 1977 sabahý açmýþtým.Bu bayram binevi Allah a inanmayan bolþeviklerin eðlencesiydi.Bu günün Sokaklarda çýrýlçýplak soyunup "KAHrolsun Haya" diye baðýranlarýn,ve Müslümanlarýn katledildiði bir gün olduðunu Reisden duymuþtum.Demek ki bizleri kurþuna dizeceklerdi.Ýçimde basit bir korku vardý.Ama neden kimden korkuyordum.Onlar kafirdi.Üstelik güçsüzlerdi.Ben müslümandým neden onlardan ve ölümden korkacaktým.ALLAh yolunda ölmekten korkulur muydu!Kendimi bu basit korkudan sýyýrýp attým bu düþüncelerle hemen.Evet sessizlikte benim hücreme doðru gelen ayak sesleri duyuyordum.Belli ki götürmeye gelmiþlerdi. Kapý büyük bi gürültü ile açýldý.Aylardýr bana iþkence eden Ruslardan biri girdi içeri.Saçmalayarak konuþmaya baþladý -Hey Türk köpeði Kalk hadi gidiyoruz -Nereye? -Hani siz Müslümanlarýn uydurduklarý bi dünya varmýþ ya Ölünce oraya gidermiþsiniz,Hani asýl sonsuzluk orasýymýþ HýHahahaha -!!!!! -Biz de sana iyilik yaparak oraya seni göndericez! -!!!!!!! -Sizin aklýnýza þaþarým Asi Türkler! Uzun bir koridor boyunca ilerledik.Yanýmda o asker de dahil 2 asker vardý.Ýlk defa dýþarýya çýkýyordum.Çok soðuktu.Çýkar çýkmaz titremeye baþladým.Aralýk ayýnýn soðuðu insana eziyet veriyordu.Ýki asker beni ite kaka götürmeye devam ediyorlardý.Tam kestiremediðim bir yine doðru yol alýyorduk.Güneþ ufuklarda görünmüyordu.Ýnce ince kar yaðýyordu.Üzerimdeki paçavralarla üþüyordum.Gide gide bir daðýn yamacýna geldik.Beni orda elimi kolumu çözüp karlarýn üstüne fýrlattýlar.Beni hep döven Rus asker baðýrýyordu. -Kahrolasý Bela al iþte getirdik Muratýný! Ben baðýrdýðý yöne doðru baktýðýmda gözlerime inanamadým.6 aydýr görmediðim Muammer reis orada duruyordu.Sakalý daha da uzamýþ,Saçlarý daha da aklaþmýþtý.Muammer reis de bizim bulunduðumuz yöne doðru baðýrýyordu. -Tamam! Býrak çocuðu!Size adamýnýzý 3 gün sonra göndereceðiz! 2 Rus Askeri uzaklaþýyordu.Heralde kurtulmuþtum.Muammer Reis beni kurtarmýþtý bir þekilde.Yanýma geldi ve sýmsýký sarýldý bana -Muradýmm! -Muammer Amcaa! diye sarýldým aðlayarak.6 ayýn özlemiydi bu belki. Muammer Amcanýn yanýnda da önceden dikkat etmediðim 4 adam vardý.Birisi genç diðerleri de 40 yaþlarýnda adamlardý.Onlarla da kucaklaþtým.Muammer Reis gözüma bakýyor,Sorumu tayin etmiþ gibi bakýyordu.Ben sormadan konuþmaya baþladý. -Bak murat,biz o postahane ye baskýn yapacaðýmýz gün çoðu kiþi sen de dahil yakalandý.Biz 6 kiþi kalmýþtýk.O gün deðil ama baþka gün adam toplayarak postahaneye baskýn yaptýk,Ve orayý havaya uçurduk.6 aydýr senden bir iz aradým ve sonunda buldum.Kayseri Kapalý ceza evinde biri seni görmüþ.Önceden bizim guruptan da olan Tayyip görmüþ seni.Biz þimdi 5 kiþiydik.Seni oradan nasýl çýkaracaðýmýzý düþünürken,elimize bi koz geçti.Rusya dan Türkiye ye gelen Bir Rus Diplomatý.Onu bir baskýnda rehin almýþtýk.Bu onlar için çok önemliymiþ.Tabii onun çantasýný açrak içindeki belgeleri yaktýk.3 gun sonra da onlara adamý vereceðiz tabii.Böylece de seni kurtarmýþ olduk. -ALLAh senden razý olsun,ne diyim ki Reis -Bak Murat,bizi buralarda fazla barýndýrmazlar,Bi çare buldum -Evet! -Türkmenistana'a gideceðiz kaçak yollardan -Ama bu çok tehlikeli deðil mi? -Bak Murat.Mecburuz,Üstelik orada da Dindaþlarýmýz Rus eziyeti görüyor,Orada da cihad edenler var,Onlara katýlacaðýz. -Sen ne dersen odur reis.Peki nasý olacak bu kaçak gitmek? -Benim 20 yýllýk bir arkadaþým var hep milleti kaçak yollarla Afganistan a,Türkmenistana,Pakistana götürür,getirir.Bizi de bedava götürecek tabii ki.Rahmetli babanla da Çeçenya ya kaçak gitmiþtik.Yarýn sabah 7 de Hastane nin önünden bineceðiz ve yola çýkacaðýz.Yaklaþýk 3 gün sürermiþ. Sevindirici bir haber almýþtým ama reisin rahmetli baban demesi gene içimi buruk bir acý kaplamasýna neden olmuþtu.O hücrede her gece Babamýn siluetini görürdüm.Demek Türkmenistana gidecektik.Çok heyecanlýydým.Yeni karargahlarýna gittik.Burasý çok küçük,harabeye benzeyen bi yerdi.Neyseki kolaylýkla uyuduk.Teslim edeceðimiz Rus diplomatýný Oradaki bi arkadaþýna býraktý ve gununde o adrese teslim etmesini söyledi.Ve meydanda týrý bekleyekoyulduk.Ve büyük gürültüler çýkartarak yaklaþan bir týr dikkatimi çekti.Ýþte bu diye fýsýldadým.O da doðruladý.Hemen durdu arkayý açýnca hemen girip bindik.Týr çok büyüktü ama bizlerle birlikte bir sürü adam vardý.BAzýlarý pakistana bazýsý afganistana bazýsý bizim Gibi Türkmenistan a yol alýyormuþ.Ama geneli de savaþmak için gidiyormuþ.Hepsinde silah vardý.Geceye kadar týrda sohbet eden edeneydi zaten.Abbas Tarýk diye biri ile tanýþmýþtýk.O da Afganistan ýn Rus istilasý altýnda olduðunu tekrarlýyor,Onun için Afganistana gittiðini söylüyordu.Birden týr çok ani bir fren yaptý.Öyleki ben oturduðum yerden 2 metre ileri fýrlamýþtým.Herkes Noluyor Ne bu diye mýrýldanmaya baþladý.Van da olduðumuza hükmetmiþtim.Evet oradaydýk Heralde.Ama sýnýr kapýlarýný da Rus lar tutardý.Ýrana nasýl geçecektik.Çok zordu.Ya açtýrýp bakarsa nolacaktý.Aklýma bu kötü ihtimal gelmiþti.Hemen bu ihtimali uzaklaþtýrdým beynimden.Ýyi Düþün ki Ýyi Olsun dedim kendi kendime.Bu ihtimal herkesin aklýna gelmiþ olacak ki herkes tüfeklerini eline aldý.Ümit dolu bekleyiþ sürüyordu.Allah a bin þükür ki onu da atlattýk.Sanýmca Ýrana girmiþtik.Ýran da inecek 5 kiþi vardý.Onlar Horasan da indiler.Böyle böyle Sonun da Türkmenistan a gelmiþtik.Aþkabat ta inmiþtik.Silahýmýzý saklýyorduk.Tam 26 kiþiydik.Hep beraber anlaþmýþtýk.Aþkabat taki Rus kuvvetlerine saldýracaktýk ertesi gün.Evet ilk defa yurtdýþýna çýkmýþtým.Hele de Türkmenistan a gelmek beni çok sevindirmiþti.Ýnince bize sarýlan tatlý simalar la karþýlaþtýk.Ardýndan onlarla bir Türkmen kahvesinde Çay içip yola çýktýk.DAha önce gelenler burayý daha iyi biliyordu.Ben reis ile bilmiyordum.Onlarý izliyorduk.Onlarýn bildiði bir yer olduunu öðrendik.Aþkabat a 3 km uzaklikta bir karargahmýþ.Tam 5 yýldýr Müslümanlar tarafýndan karargah olarak kullanýlýyomuþ.Çok güvenli bi yermiþ. 26 kiþi Aþkabattan 3 km yürüyerek ikindi zamanýnda karargaha vardýk.Karargah denilen yer terk edilmiþ virane bir köyden ibaretti.Yýkýk evler arasýndan süzülüyorduk.Sonunda durduk.Bir yýkýk eve de biz girdik.Ýkindi namazýzmýzý eda ettik.Ahiren Dindaþlarýmýzla koyu bir sohbete daldýk.Karargahta 57 kiþi vardý bizle birlikte.Yarýna dair plan yapýldý ve bize akþam açýklandý.Türkiyeden gelen 26 Kiþi Ruslarý þaþýrtmak için Aþkabat a direk deðil dolanarak Hastaneye saldýracaðýmýzý anlattýlar.Buradaki 31 kiþilik ekip de direk rus Karargahýna saldýracaktý.Yalnýz Ruslarýn güçlü tanklarý vardý.Onlarý silahlarýmýzla alt edemezdik.Açýklanan plana göre gönüllü 10 kiþi dinamit lokumlarýný göðsüna baðlayacak,Allah yolunda tanklarýn altýna atlayýp,Tanký infilak ettirecekti.Kafamýza yatmýþtý bu plan.Ama ilk önce fazla gönüllü çýkan olmadý.Ben Bismillah deyip yerimden kalktým ve "Ben gönüllüyüm efendim" dedim.ALLAh yolunda þehit olmak kimbilir ne güzel duyduydu.Benden sonra 9 kiþi daha seçildi.Ertesi sabah uyandým.Sabah namazýný kýldýk hep beraber.Ben ve 9 arkadaþ Dinamitleri göðsümüze baðladýk ve Silahlarýmýzý alýp hep beraber Viraneden çýkarken Nida atmaya baþladýk. -Doðu Deðil Batý Deðil! Ýlla Ýslam Ýlla Ýslam!!!! TEKBÝRRR ALLAHU Ekberrr! Cihada gidiyorduk.Bu sözlerle daha da cesaretlenmiþtik.Babamý hatýrladým.Rüyamý hatýrladým.Ben de buralarda savaþma fýrsatý bulmuþtum.ALLAh yolunda savaþma fýrsatý doðmuþtu.Ýlk katýlýþýmý hatýrladým birden.Reisin gözlerine baktým,o da bana bakarak Muradým hakkýný helal et diyordu.Ben de ondan helallik istiyordum.Yapacaðýmýz harekat çok tehlikeliydi.Duyduðumuza göre Ruslar Aþkabatta 300 den fazlaymýþ.Ayrýca birçok cemseleri ve tanklarý varmýþ.Bu düþüncelerle 3 saat yürüdükten sonra Ýlerde bir serap gibi HAstane görülmeye baþladý.Hemen durup dinlendik ve planý daðýtýma karar verdik.Gene Muammer Reis Planý daðýtým yapacaktý. -Ben ve o 9 kiþi bu siperde bir yandan hastaneye ateþ ederek bekliyecek Evet bu Tank patlatmaya o da gönül vermiþti. -Diðer 16 Kiþi hastanenin arka kapýsýndan baskýn yapýp içeri girecek ve Ruslarý temizleyecek! 16 Kiþi Ruslarý temizleyince Hastaneyi ele geçirmiþ olacak.Ve o zamana kadar da Tanklar gelecek.Ýþte o zaman bizim 10 kiþi ataða geçecek Ve inþallah baþaracaðýz! Unutmayýn ki Muvaffakiyet ALLAhtandýr!! Bu sözlerden sonra 16 kiþi gizlice hastanenin arka kapýsýndan süzüldü.Bir kaç dakika sonra silah sesleri sessizliði bozdu.Bi siperde ber yandan ateþ ederk beklemekteydik.Gitgide savaþ büyüyordu.Hastaneden çýkan ya da kaçan Ruslar da bizim hedeflerimiz oluyorlardý.En sonunda bizimkiler Hastane çatýsýna çýktý ve Orak-Çekiç bayraðýný indirip,Türkmen Bayraðýný taktýlar.Bu manzara karsýsýnda tüylerim diken diken olmuþtu.Evet Rus köpekleri gene haberi almýþlar Tanklarý ile geliyorlardý.Biz artýk kalktýk ve ateþ ederek hastaneye yaklaþtýk.O tanklarýn homurtusu hep canýmý sýkmýþtý ve sýkacaktý.Göðsümüze baðladýðýmýz dinamit lokumlarý belki bize bu savaþý kazanmamýzý saðlayacaktý.Reis önden gidiyordu ki tuttum.Ona hakkýný helal etmesini söyledim.Helalleþtikten sonra hep beraber gizlice tanklara yaklaþýp teker teker havaya uçuracaktýk.Ýlk önce 8 tank a saldýrý yapýlacaktý.Reis ve diðer 7 kiþi onden giriyorlardý.Ölümden korkmuyorlardý.Kimsenin korktuðu söylenemezdi de aslýnda.Ve o 8 kiþi hepsi de þanlarýna dinine yakýþýr bir biçimde sýrroldu.8 tank havaya uçmuþtu.Evet bunlar 3 4 dakkanýn içinde oldu.Gözlerim dolmuþtu ama soðukkanlý davranmalýydým.Yandan gelen 2 tank bi abi ile bana kalmýþtý biz de o yola gidecektik.Dikkatlice yaklaþtým ilk ben atlayacaktým.Kararlýydým."Þehitlik mertebene ben i de kabul et Ya Rabb!" dedim tam tankýn altýna atlýyordum ki iki el beni çekip bayýrýn aþaðýsýna doðrý fýrlattý.Birden hafiflik hissettim düþtüðüm yerde.Evet dinamit lokumlarý artýk yoktu gövdemde.Olan biteni anlayamamýþtým.Ve ardýndan tankýn patlama sesi geldi.Bayýrdan kalkýp baktýðýmda durumu anlamýþtým.Bir mücahit benden erken davranmýþ ve kolayca çýkabilen dinamit lokumlarýný almýþ ve O bu mertebeye yükselmiþti.Ama gördüðüm vaziyet beni daha da üzmüþtü.Bir sürü tank ve cemse üzerime doðru geliyordu.Ve 10 alay asker koþarak hastanenin etrafýný inceliyorlardý.Þimdi napacaktým.Reisim þehit olmuþtu.Bunla da anlamýþtým ki benden baþka yaþayan kalmamýþtý.Elimde bir tüfeðim vardý. Mecburen yapacaktým,daðlara doðru týrmanacaktým.Bi ümit kurtulursam gene yeni mücahitlerle tanýþabilirdim daðlarda.Bayýrdan arkama doðru baktým ki hiçbirþey yok.Büyük bir soðukkanlýlýkla Bayýrdan fýrlayýp daða doðru koþmaya baþladým.Tam daða týrmanýrken ayaðýmda müthiþ bir acý hissettim.Evet galiba vurulmuþtum.Didik didik tarýyorlardý.Ama ben zor bela týrmandým ve çýktým.Aþaðýya baktýðýmda bir alay asker bana yaklaþýyorlardý.Tüfeðimi aldým çaresizce.önümdeki kaya birden gözüme çarptý.Onu kendime siper ederek ateþ etmeye baþladým.Onlar daða çýkana kadar biri hariç hepsini vurmuþtum.Diðeri birden önüme atýlýp ateþ etti.Ben de ayný anda kafasýna doðru ateþ ettim.1 mermim kalmýþtý zaten.Birden omuzumda fevkalade bir acý hissettim.Ama onu da kafasýndan vurmuþtum.bunun için Allah a þükrettim.Artýk hiçbirþeyim kalmamýþtý mecbur ilerleyecektim.Kalktým ve karargaha doðru güçlükle yürümeye çalýþýyordum.Arkadan gelen askerler vardý bunu sezebilmiþtim ama napabilirdim?Yavaþ yavaþ yürüyordum.Birden omuzumun diðer tarafýna da bir acý saplandýðýný hissettim.Ve bir kurþun daha sýrtýma geldi.Ve arkama baktýðýmda bir sürü askerin hedefinden benim olduðumu gördüm.Kelime-i Þahadet getiriyordum sürekli.Ensemin dibinden kurþunlar výnlýyarak geçiyorlardý. Ve en sonunda biri de bacaðýna saplandý kör kurþunun.Murat kopan bacaðýný boðmaya çalýþtý ama Þuurunun kendinden uzaklaþtýðýný farketti.Son nefesinde Lailaheillallah diyerek þehit olmuþtu.Ve Murat ýn olduðu tepe sabaha kadar karýþ karýþ bombalandý.O artýk ruhunu ALLAh a teslim etmiþti.Gökyüzü tekbir sadalarý ile yankýlanýyordu.Lakin kalbi mühürlenmiþ zavallýlar bunu duyamýyorlardý. ~SON~
