arkadaþlar birebir baþýmdan geçen bi olayýda ben paylaþýyým artýk inanýrsýnýz inanmassýnýz orasý size kalmýþ...orta 2. sýnýftayken ben dedemle beraber ayný evde kalýyodum ev okula çok yakýndý genelde okuldan çýktýðýmýzda arkadaþlarla bize gelip salona bi pota asmýþtým bütün gün basket maçý yapardýk gene evde takýlýoruz bi gün kulaðý çýnlasýn can diye bi arkadaþ þimdi askerde birden koridorum sonunda birini gördüðünü sööleyip kapýyý açýp ayakkabýlarýný almadan evden fýrladý arkasýndan napýo bu die baktým apartmanda baðýrýyo orda biri var die arkasýndan diðer arkadaþ fýrladý bende alelacele anahtarý filan aldým bunun ayakkabýlarýný filan aldým ve fýrladým...bizim burda bi park var oraya gittik oturduk adam konuþamýo ööle dondu ama ben tabi korkmuþ durumdayým sonuçta bizim ev...neyse bu pardüseli kowboy þapkalý siyahlý bi adam gördüðünü iddaa edip durdu sonra bunlar gittiler fakat ben týrstýðýmdan eve giremedim ve apartman önünde dedemi beklemeye baþladým sonra dedemle beraber girdik ben ona çaktýrnadan evi kontrol ettim ama hiç kimse yoktu (benim aklýmda eve hýrsýz girdiði vardý) neyse ben o günden sonra dedemin yanýnda yatmaya baþladým felaket týrsmýþ ve etkilenmiþtim bu olaydan...bu olay geçtikten 2 hafta kadar sonra bi gece ter içinde uyandým baktým dedem uyuyo aranýn ýþýðýný hep açýk býrakýrdýk yorganý þööle üstümden bi attým kafayý kaldýrdým (yaw gözlerim yaþardý gene) koridorun orda uzun pardüseli þapkalý simsiyah biri vardý ben hemen yorganý üstüme çektim kafamý örttüm o an ezan sesini duydum ama aklým orda kaldý yavaþça açtým yorganý baktým artýk yoktu....bu olayý birebir yaþadým inanan yada inanmayan olabilir saygý duyarým ama dediðim gibi ben bu olayý yaþadým ve etkisinden çok uzun zaman kurtulamamýþtým....
