Benim ailem ben doðmadan önce bir erkek çocuk doðurmuþlar.Erken doðumdan ölmüþ. Adý Ali'yimiþ.Benden bir iki yaþ büyük. Ben okuldayken onu çaðýrdým.Bir de okulumuzun bodrum katý var.Karanlýk.Simsiyah.Kimse oraya inmez.Girilmesi yasak.Bazen hizmetli ve kantinci orada dolaþýr. Bodrum katýna inmek için 3 tane giriþ var.Okulumuzda çok büyük.Biri kantininin arkasýnda.Diðeri merdivenin altýnda.Bu bahsettiklerim kilitli.Ama 3.cü kapý açýk. Bu kapý Okulun giriþ kapýsýnýn yanýnda. Ben ölen kardeþimin ruhunu çaðýrdým.Bodrum katýna.Bir iki kez çaðýrdým geldi.Onunla konuþtum.Ailemin durumundan bahsettim.Babam þöyle yapýyor.Ablam ÖSS'ye hazýrlanýyo filan.Sonra elini bileðime getirdi.Elimi sýktý acýyodu.Benimle geleceksin dedi.Gelmeyeceðim dedim.Yaþayacak çok þeyim var dedim.Bileðimi daha beter sýktý.benimle geleceksin.Hayýr býrak beni dedim.Elimi býrakýp pencereden uçup gitti.birkaç saat sonra kantinciler beni orada baygýn bulmuþlar.annem babam geldi ve beni hastaneye yetiþtirdiler.Ýþte iyileþtim eve geldim.gece oldu.Ben bir ürterti hissediyorum.ensemde sýcak bir nefes hissediyorum.gerisini ne ben söylimnede siz sorun.
