Arkadaþlarla yemek yiyecektik. Lokantaya gittiðimde henüz kimse yoktu.. Bir süre sonra kalabalýk bir grup halinde geldiler. Öpme faslýnda o sýrada sipariþ almak üzere bekleyen garsonu da öpmüþtüm! Tabii kahkaha tufaný kopmuþtu. Ýste o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Gece otobüsle Ýstanbul'dan Ýzmir'e gidiyordum. Yanýmda oturan da benim gibi iri kýyým olunca komple vücut temasý oldu. Gecenin ilerleyen saatlerinde, ikimiz de uyumuþken, yanýmdaki yolcu birden sýçradý. Karýmdan alýþýk olduðum için,"Geçti bitanem. Ben yanýndayým, yok bir þey" deyiverdim! Adam gözlerini aralayýp dehþetle bana bakmýþtý. Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
6 yaþýndayken komþu ablaya izlediðim çizgi filmi anlatýyordum. Babasý da yanýmýzda oturuyordu. Çocuk salaklýðýyla, gorilleri anlatýrken,"Böyle böyle göðüslerine vuruyorlardý abla. Hem de göðüsleri seninkilerden daha büyüktü" demiþtim! Yýllar sonra bizi ziyarete geldiklerinde adam bunu hatýrlattý. Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Dünyanýn parasýný verip aldýðým yýrtýk model jean pantolonumu giymiþ sevgilimle dolaþýyorduk. Babamla karþýlaþtýk. Bacaklarýma doðru aþaðýlayýcý bir þekilde bakýp,"Hayrola, mahallenin köpekleri kovaladý galiba?"demiþti! Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Üniversite yýllarým... Kulak rahatsýzlýðýmdan dolayý hastaneye gitmiþtim. Doktor muayene esnasýnda rahat olmam için benimle sohbete baþladý. "Ögrenci misin?""Evet." "Hangi üniversite?" "Uludað" "Ben de oradan mezun oldum. "Hangi bölümde okuyorsun?" "Ýþletme" dedim ve bombayý patlattým: "Siz hangi bölümden mezun oldunuz?" "Sence?" Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Sabah ofiste telefonla konuþuyordum. Telefonu omuzumla baþýmýn arasýna sýkýþtýrmýþtým. Elimin birinde cep telefonu, diðerinde poðaça vardý. Cep telefonumu þarj etmek isterken þarj aletinin ucunu birden poðaçaya soktum! Gören oldu mu diye kafamý çevirince de müdürümle göz göze geldim. Sýrýtýyordu. Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Lise 1. sýnýftaydým. Kimya dersinde "ýsýnan maddeler genleþir" konusunu anlatan hocamýz, "Örneðin pirinç "deyince atladým: "Haklýsýnýz hocam yaa! 2 bardak pirinci ýsýtinca koca bir tencere pirinç pilavý oluyor." Hoca, "Oðlum bu yemeklik pirinç deðil, metal olan pirinç "deyince bütün sýnýf gülmekten yerlere yatmýþtý. Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Yirmili yaþlarým. Çok romantik bir sahneydi. Sevgilim kucaðýma baþýný koymuþ, ben de saçlarýný okþuyordum. Birden baþýný kaldýrdý, "Pantolonunun yýkanma zamaný gelmiþ" dedi! Ýþte o an benim bittiðim andýr Seyit Abi...
Eve gitmek üzere Bakirköy dolmuþu bekliyordum. Sigaramýn kalmadýðý aklýma gelince önünde durduðum Tekel bayiine girecekken minibüs geldi. Apar topar bindim. Þoföre parayý uzatýp, "Bir Monte Carlo" dedim! Adam birkaç saniye yüzüme bakýp, "Abi bu Bakirköy'e gider" diye cevap verdi! Ýste o an benim ve þoförün bittiði andýr Seyit Abi...
