Sene 1992, üniversite yillari. Anneannemin hac parasiyla zar zor bir bilgisayar kapatmisiz ama printer'a para kalmamis. Aksam vakti printer'i olan bir arkadasa gidip aleti ödünç aldim, eve dönüp proje çiktisi alacagim. Ankara'da her kis oldugu gibi yerler yine buz.Kayip düser de alete bir zarar veririm korkusuyla bir taksiye bindim. Daha iki dakka olmadan polis çevirdi, taksici kenara çekti, sonra arabadan indi, kimligini gösterdi. Ben kucagimdaki cihazin inmemek için uygun bir bahane oldugu düsüncesiyle elde kimlik arabada bekledim. Polis abi geldi, kapiyi açti, ve aramizda söyle bir diyalog geçti: - O ne len ööle? - Printer - (yanindaki öteki polise dönerek) Ecnebi oolum bu. Sonra gülümseyerek kapiyi kapatti, güle güle manasina ikisi birden el salladilar, tekrar yola koyulduk. 500 metre kadar gittikten sonra söför gene kenara çekti, çünkü gülmekten arabayi kullanamiyordu.
