Ýsa'dan 1500 yýl önce yaþayan Mýsýrlý Prenses Amen-Ra öldükten sonra dönemin geleneklerine uygun olarak mumyalanmýþ ve tahta bi tabuta konmuþ. 1890 yýlýnda 4 zengin Ýngiliz genci, prensesin mumyasýný bi "tarihi eser" kaçakçýsýndan (böyle söylediðimi prenses duymaz inþallah) satýn almýþ. Ve felaketler zinciri de böylelikle baþlamýþ. Mumyayý alan gençlerden birini en son alýþ-veriþten bi'kaç saat sonra çöle doðru yürürken görmüþler. Bi daha da Ýngilizi gören olmamýþ. Dörtlü grubun bi baþka üyesi ertesi gün Mýsýrlý hizmetkarlarýndan biri tarafýndan kazayla vurulmuþ. Hizmetkar, elini o an kontrol edemediðini ve hiç istemediði halde silahý alýp "sahibi" vurduðunu iddia etmiþ. Kalan iki genç mumyayý alýp memleketlerine dönmüþ. Üçüncü adam Ýngiltere'ye döndükten sonra bütün parasýný yatýrdýðý bankanýn battýðýný öðrenmiþ. Son adam da iflah olmaz bir hastalýða yakalanmýþ, servetini hastanelerde harcayýp sokaklarda kibrit satmaya baþlamýþ. Bu arada mumya bi iþadamýnýn eline geçmiþ bu felaketler sýrasýnda. O da British Museum'a hediye etmiþ lanet(li) prensesi. Müze mumyayý Mýsýr bölümüne koymuþ. Ama prenses boþ durmamýþ taabi. Gece bekçileri, tabuttan hýçkýrýða benzer sesler duyduklarýný iddia ediyolarmýþ. Bekçilerden biri, bi sabah ölü bulunmuþ. Temizlikçiler mumyanýn etrafýný temizlemeyi reddediyolarmýþ. Bi gazeteci tabutun dýþtan fotoðrafýný çekmiþ. Fotoðrafý tab ettiðinde kartta sadece korkunç bi suratýn olduðunu görmüþ. Gazeteci koþa koþa evine gitmiþ, yatak odasýna girip kapýyý kilitlemiþ ve kendini vurmuþ. Falaaan, filaaan... (Prensesin daha sonra da o kadar çok vukuatý var ki, falan filan demek yetmiyor.) Müze sonunda mumyayý özel bi koleksiyoncuya satmýþ. Ondan sonra da bi sürü felaket olmuþ. Vakit kaybetmeyelim. En son Amerikalý bi arkeolog satýn almýþ prensesi. 1912 Nisan'ýnda da mumya Amerika'ya götürülmek üzere Titanik gemisine yüklenmiþ ve asýl olan da böylelikle olmuþ zaten. Amen-Ra son volesinde 1500 yolcunun kendi yanýna gelmelerini saðlamýþ.
